استپ !

همیشه به دوستام میگم : " در لحظه برای تصمیمی که گرفتین احترام قایل باشین "

مطمین باشین شرایطی که داشتین شما رو مجبور کرده تا اون تصمیم بگیرین ! اینکه بعدها بشینین براش غصه بخورین که چه تصمیم احمقانه ای بود که گرفتم هیچ فایده ای نداره ! حتی اگر بارها برات تکرار میشد بازم اون تصمیم در اون لحظه از آن شرایط تو بوده است ! تحلیل نداره! احساس تو بود ! بد نبوده ! 

از دوره ی داوری دانشگاه عقب افتادم ! از قطار جا موندم و بعد کنسل کردم ! مادر اصرار داشت با اتوبوس خودم برسونم ولی به شخصه کنسل کردم ! دلیلم دقیقا خودش بود که از ناحیه ی کمر مشکل داشت و من عذاب وجدان داشتم ،که من خسته بودم، که من من من من من من من ......

نرفتم ! همین ! خیلی عقب افتادم ! دقیقا یک سال ! جتی از شاگردای خودم و تک به تک هم دوره ایهام ! 

ولی درونم به خودم قول رسیدن به بالاترین درجه را دادم !گرچه اینجا متوقف شدم ! وایسادم ! نرفتم استپ کردم ! ولی به قول خاله میشه جبران کرد 

برای تصمیمی که دیشب در ترمینال ، بعد از جاموندن از اون قطار لعنتی خر، در اون لحظه ، در اون احساس، در اون شرایط را  داشتم احترام قایل میشم و قول جبران به خودم میدم .