کوتاه ولی درب و داغون

خب باید اعتراف کنم گاهی وقتی بی انگیزه میشم شورش رو در میارم.

در این حد که الان استاد دیگه جوابم رو نداده و مقالم رو هوا مونده! 

جدیدا یه روش پیدا کردم که وقتی تصویر سازی میکنم، انگیزه ی ادامه کار بهم میده! 

این روش اینکه چشام رو ببندم و تصور کنم کار تموم شده و از تموم شدنش دارم لذت میبرم و چه حس خوب باحالی بهم میده.

برای بدست آوردن اون حسی که تصور کردم انگیزه ی ادامه پیدا میکنم.

برای این کار اسم هم گذاشتن و برای خودش یه استراتژی راهبردی محسوب میشه ولی من نمیدونم چی بود و کجا بود.

خلاصه استاد جواب آخرین ایمیلم رو نداده و اوضاع مقالم بهم ریختست.

مورد دیگه هم اینکه بیمه ی بیکاریم هنوز درست نشده و به سلامتی رو هواست...

تمامی لباسهای دوران مجردی تنگ شدن و اینجانب مبدل به یک موجود شیکم دار شدم که برای عروسی مجبور شد کلی هزینه برای لباس مجلسی جدید کنه!! 

خلاصه درب و داغون یه سری چیزا ولی 
 فدای سرم، میسپارم به خدا درستش میکنه... اینجانب پارتیش کلفته :)